WebGang/CityGang

Ondanks de aanstormende crisis is er officieel nog een tekort aan informatici. Het totaal aantal informatici wordt op meer dan 1000.000 geschat. Volgens de sektor zelf zouden er nog meer dan 14.000 vacatures voor informatici niet ingevuld zijn. Een aantal jaren geleden waren dat er 13.000. Toen reageerde de VDAB daarop dat ze een oplossing hadden: ze hadden namelijk 8.000 werkloze IT’ers die de jobs konden opvullen. Dat bleek echter niet te kloppen; de beschrijving informaticus is veel te breed en de door bedrijven gezochte kwaliteiten bleken niet overeen te komen met het aanbod van officieel werkzoekende it’ers. Daarom beslisten de VDAB en de FOREM hun aanbod onder de loupe te nemen. De VDAB stelde vast dat de helft eigenlijk niet echt in aanmerking kwam en schrapte hen uit de lijst van beschikbare kandidaten. Het onderzoek zelf aktiveerde verder al een deel van de werkloze it’ers. En het overige vierde zou mits de nodige opleidingen wel nog aan de slag kunnen. Grote werkgevers voor informatici zijn de overheid en de financiële sektor en de nmbs; ze hebben allemaal meer dan 1000 informatici in dienst. Juiste getallen zijn moeilijk te krijgen, sommige bedrijven willen die niet geven, sommige overheden lijken die niet te kennen. De gevolgen van de turbulatie in de bankwereld zijn nog niet in kaart gebracht, maar algemeen wordt geen tot een lichte daling van de vacatures verwacht.

Moeilijk blijft de definitie van informatici; zo zijn er in de IT sektor bij bedrijven die IT diensten leveren veel commerciële en administratieve functies die soms op het randje zitten.
Zelfs binnen een sub-categorie blijft het moeilijk; bv programmeurs: er zijn veel en weinig gebruikte programmeertalen; hoge of lagere programmeertalen (dichter bij de hardware), oudere of recentere, en dat heeft natuurlijk allemaal invloed op de mogelijkheden om werk te vinden. Zo blijven “open source” experten nog van de gezochte soort.

Wat ook de cijfers kan beïnvloeden is dat een deel van het werk nu al “geëxporteerd” wordt; werk dat bv in India wordt gedaan voor bedrijven van hier.

Game industrie

De game industrie ligt voorlopig nog niet wakker van de crisis. Een Zweedse onderzoeksgroep heeft de resultaten bekend gemaakt van een enquete over het gebruik van computerspelletjes. Bijna 40 procent van de bevolking in Zweden heeft het voorbije jaar gespeeld.
Voor voetbal en hockey samen komen ze nog niet aan 30 %. Bovendien zijn slechts 5 procent voetbalspelers regelmatige spelers, terwijl voor computerspelletjes 17 procent regelmatige spelers zijn. De conclusie lijkt voor de hand te liggen: er wordt gemakkelijker en meer op de computer gespeeld en minder echt gesport, wat nefast is voor de beweging. Maar het onderzoek bevestigt dat niet. Bij de gemiddelde bevolking ligt de aktieve deelname aan fysieke aktiviteiten rond 60 %, en bij computerspelers ligt die boven 70 %.

Bovendien blijkt spelen sociaal te zijn volgens de studie; meer dan 10 % vonden er nieuwe vrienden door.

Niemand zegt iets over de volgorde; het is niet zo dat er eerst gespeeld wordt en daarna gesport of gewerkt om het te compenseren. Veel kans dat het omgekeerd is: mensen die een fysieke aktiviteit hebben gaan daarna voor de gameconsole of computer hangen, om te spelen.

Game industrie (2)
De spelindustrie is misschien de nieuwe muziekindustrie. Ze begint in ieder geval verwant gedrag te vertonen wat betreft de vervolging van hun eigen klanten. De “Entertainment Software Association” richtte een “Intellectual Property enforcement division” op, die nu bv op zoek gaat naar verspreiding van hun spelletjes via peer-to-peer netwerken. Daarbij komen ze uit op een IP-adres, en gebruiken dat als basis om juridische vervolging in te stellen.

Verslaving

Verslaving is geen goed uitvlucht voor het kopieren van computerspelletjes. In Amsterdam bestaat wel een afkickcentrum voor gamers die hun gedrag willen aanpakken. Maar negentig % van diegenen die zich aanmelden voor een behandeling, zijn niet echt verslaafd volgens de direkteur van het “Smiths and Jones Centre”. De behandeling gaat zich dus meer richten op het sociale probleem dan wel op het psychologische probleem. Voor patiënten die wel een sterk afhankelijkheidsgedrag vertoonden ten opzichte van de spelletjes, soms gecombineerd met andere verslavingen, was er wel een echte afkick therapie. Maar deze kruis-verslaving beperkt zich tot 10 procent van de spelers. De niet-echt verslaafden spenderen wel 4 uur en meer per dag aan het spelen, 10 uur is geen uitzondering. En dat zijn niet enkel kinderen; het gaat bijna volledig over +18-jarigen.

CD industrie

De platenfirma Atlantic is de eerste die de kaap van de 50 procent overstijgt met zijn digitale verkoop tov de cd-verkoop. Andere platenfirma’s liggen daarop achter, en de sektor zou pas tegen 2011 gemiddeld aan 50 % komen. Ze probeerden hun markt te verbreden naar concert-tickets, allerlei merchandising enz.