WebGang/CityGang

Genetische privacy

Een Amerikaans bedrijf, “23 and me” heeft de DNA test gepopulariseerd. Mensen kunnen voor honderd dollar een speekselmonster insturen om hun DNA profiel te laten opmaken.
De DNA test wordt er vooral verkocht als manier om je afkomst te traceren of je voorouders op te sporen. Je krijgt een login waarmee je na een goede maand kan inloggen om de resultaten te bekijken. Ze geven een interpretatie van de afkomst van je voorouders. Vroeger gaven ze ook gezondheidsinformatie, maar daar zijn ze mee gestopt omdat er vragen over waren van de Food and Drug Administration.
Het bedrijf geeft je ook een manier om de data af te halen om ze zelf verder te (laten) interpreteren. Er is een API of programmakoppeling voorzien om met eigen programma’s aan de data te kunnen.

Op GitHub is nu een project opgedoken dat een programma maakt dat die genetische gegevens gebruikt. Niet voor jezelf, maar voor een externe derde partij, die het gebruikt om je ergens toegang te geven of niet. Een website zou de software kunnen installeren waarbij je moet inloggen met je genetische gegevens. De beslissing of je binnen kan hangt dan af van die gegevens. Het programma is geschreven in Python.

De naamgeving van de software geeft al aan dat de makers ervan niet de
bedoeling hebben om aan genetisch rascisme te doen, maar eerder om ervoor
te waarschuwen. De software heet OAPI, wat staat voor “Offensive
Application Programming Initiative”. De afkorting API staat normaal voor
“Application Programming Interface”. Ook de voorbeelden van gebruik die
ze geven lijken eerder te dienen als waarschuwing, want ze zijn ronduit
gebaseerd op het maken van selecties op genetische raszuiverheid.

Draagbare spectrometer

Een opstartend project van SCIO [zeg SKIO] dat werkt met crowdfunding, wil een spectrometer voor de consumentenmarkt maken. Een spectrometer ontleedt licht, en is normaal een groot en duur apparaat.

Scio wil de voeler van een spectrometer zo klein en goedkoop mogelijk maken, tot ongeveer de grootte van een zaklampje. Met het lampje schijn je vanop een paar cm enkele seconden op het voorwerp, en een gevoelige lichtsensor vangt de weerkaatsing op. Door de eigenschappen van een materiaal bevat de weerkaatsing van het licht gegevens die iets kunnen vertellen over dat materiaal.

Het toestel wordt gecombineerd met een app op je smartphone, die er via bluetooth mee communiceert. De app vangt de data van de meting op en stuurt die via internet door naar een server van Scio. Op die server gebeurt dan de eigenlijke analyse van de gegevens. Dat kan zicht geven op de fysische of chemische eigenschappen van het onderzocht voorwerp.

Scio heeft dus de sensor geisoleerd uit het systeem en draagbaar gemaakt. Dat heeft heel wat voordelen; Enerzijds blijft het apparaat klein en goedkoper voor de eindgebruiker. En anderzijds krijgt Scio de beschikking over een steeds aangroeiende database van metingen, die naar hun servers gestuurd worden voor analyse.
De gebruiker heeft de keuze uit een aantal apps, van waaruit de bediening van de meter gebeurt via bleutooth.

Het bedrijf hoopt een community van enthousiaste gebruikers op te bouwen, die door hun metingen verspreid over de wereld, aan een kennis-database bouwen. Je kan ook een programmeurskit kopen om zelf toepassingen te maken.

Scio is met een aantal specialisten al een drietal jaar bezig aan de ontwikkeling van het toestel. Ze hebben in totaal zo’n 65 medewerkers. Ze maakten al een prototype, en staan op het punt hun toestel klaar te hebben voor massaproductie. Daarom deden ze nu een beroep op kickstarter, om het geld in te zamelen dat nodig is voor de productie.

Facebook haalt bakzeil

Facebook had zich verzet tegen een vraag van de rechtbank om in het kader van een fraudeonderzoek gegevens over 381 gebruikers te krijgen, inclusief foto’s, prive-berichten enz. Facebook ging in beroep tegen de vraag, met het argument dat het een onredelijke maatregel van huiszoeking of inbeslagname was, wat niet mag volgens het vierde amendement van de grondwet.
De rechter oordeelde dat Facebook zich nergens op kan beroepen om niet te gehoorzamen aan het bevel.
Maar voor Facebook was het belangrijkste waarschijnlijk de publiciteit die ze ermee krijgen, waarbij ze de kans krijgen om aan te tonen dat ze alles doen wat ze kunnen om de privacy van hun gebruikers te beschermen.