Olympische crash
De openingsceremonie van de Olympische spelen ging gepaard met heel wat technologie. Ook die technologie wordt gesponsord, want de leverancier van de Olympische spelen pakt daar in zijn marketing graag mee uit. Het computermerk dat de glansrol binnenhaalde was Lenovo. Die naam werd bij ons voor het eerst bekend toen IBM zijn hele personal computer en laptopafdeling verkocht aan dat Chinees bedrijf. De softwareleverancier zal nog minder een verrassing zijn, want ook hier werkt het monopolie door: Microsoft mag zich leverancier noemen van de software op de pc’s. Ze hadden graag uitgepakt met Vista, maar de hardwareleverancier achtte dat systeem niet stabiel genoeg, en koos voor het oudere XP, in de hoop dat daar de fouten uit zouden zijn. Tijdens de openingsceromonie werd duidelijk dat dat niet helemaal het geval was, toen een levensgroot blauw scherm van een gecrashte Windows op de binnenkant van het dak van het stadion werd geprojecteerd. Die projecties bevatten normaal allerlei beelden om de geschiedenis van China uit te beelden, en hiermee lijkt het “blue screen of death” zijn plaatsje in die geschiedenis veroverd te hebben.
De foto zelf, of hier met uitleg.
En dat komt naast de computergemanipuleerde vuurwerkavond en de playback waarbij een 10-jarig meisje, waarvan de stem opgenomen werd, vervangen werd door een 9 jarig meisje, waarschijnlijk omdat die er schattiger uitzag ( foto op smh)
Olympisch personeel
Op de Olympische spelen lopen meer dan 10.000 atleten rond. Maar om de wedstrijdresultaten te verwerken en allerlei andere informaticadiensten te verzekeren lopen er ook meer dan 4000 IT-ers rond. Ze zullen te maken krijgen met defecte computers en printers, maar vermoedelijk vooral vergeten wachtwoorden, en als het echt spannend wordt misschien zelfs computerinbrekers. De helft van die IT’ers komt niet uit China zelf, de rest uit tientallen andere landen. Een Nederlands bedrijf coördineert het hele IT-gebeuren.
Atos: “Het contract tussen Atos Origin en het Internationaal Olympisch Comité (IOC) is het grootste IT-gerelateerde sportcontract ooit en heeft betrekking op Salt Lake City in 2002 (onder SchlumbergerSema), Athene in 2004, Turijn in 2006, Peking in 2008, Vancouver in 2010 en Londen in 2012.”
|
|
Verboden hobby-praat
Shigeru Miyamoto is een werknemer van Nintendo die spreekverbod heeft gekregen wat zijn hobbies betreft. Althans in de wereld buiten het bedrijf. Dit verbod is hem in alle vriendelijkheid opgelegd. Hij werkt als spel-ontwikkelaar bij Nintendo, en toen hij bezig was met puzzelen ontwikkelde hij de braintraining software die nadien op de Nintendo DS een succes werd.
Toen hij als afwisseling naar meer beweging zocht ontstond Wii Fit, en toen hij muziekles begon te volgen ontstond daaruit Wii Music. Hij was ook verantwoordelijk voor het computerspel-figuurtje Super Mario, Zelda en andere bekende games. Er zijn artikels tot hele websites aan hem gewijd en hij wordt in het computergame-wereldje nauwlettend in de gaten gehouden.
De man werd geboren in 1952 in een landelijk dorpje tussen de bergen en groeide op zonder TV. Hij studeerde in 1970 op zijn gemak industrieel ontwerp. Hij kon zijn aandacht niet lang ergens bij houden en wilde ook niet zomaar in eender welke job stappen. Hij begon in ‘77 als ontwerper bij een speelgoedfabriek, Nintendo. In 1980 wilde de directie een computerspel ontwerpen, en Miyamoto greep de kans met beiden handen. Hij ontwikkelde “Donkey Kong”, het begin van een revolutie in computerspelletjes.
78 toerenplaten
Een verzamelaar is begonnen met het digitaliseren van 78 toerenplaten. De muziek is ondertussen nergens meer te krijgen, en hij heeft al een 4000-tal mp3’s gemaakt. Die staan op zijn website, en zijn nog niet bewerkt, dus de geluidskwaliteit is zoals ze klinken op zijn platenspeler. Toen de site genoemd werd op technologiewebsites als Wired, was hij onmiddellijk overbelast of om een andere reden van het web verdwenen.
Volgens de artikels zouden hedendaagse Amerikanen wel geshockeerd kunnen zijn door de teksten. In de jaren 30 en 40 van vorige eeuw gold een ander wereldbeeld en andere humor.
Het zou interessant zijn om met een groot aantal muziekliefhebbers die opnamen te beginnen opkuisen, ruis, tiks van krassen in de plaat enz eruithalen, en ze terug online zetten in de gekuiste versie. De man zelf zal er geen tijd voor hebben want hij heeft naast zijn singles ook nog een paar honderd andere platen die hij wil opnemen.
|