Ontslagen bij OLPC
Zoals met de rest van de economie gaat het ook met het OLPC project niet goed. De helft van het personeel van het project zal afgedankt worden. Overblijvende werknemers zullen hun loon zien dalen. Het OLPC project stopt de ontwikkeling van de “Sugar” desktop; die zal vrijgegeven worden aan de community, en hoeft dus niet definitief te verdwijnen.
De grote sterkte van het project was om op grote schaal kleine laptops voor ontwikkelingslanden te produceren en goedkoop te verkopen door steun uit het westen. Dat de ontwikkelingslanden het moeilijk hebben is ingecalculeerd, maar dat nu in het westen zo’n grote financiële crisis heerst niet, en het project lijkt daarmee onderuitgehaald te worden.
Maar anderzijds beklemtonen ze dat ze verderwerken aan versie 2, die iets kleinder wordt dan versie 1. Daarbij zou het toetsenbord vervangen worden door een scherm. Beide schermen worden aanraakgevoelig, en het onderste scherm kan een toetsenbord tonen. Maar evengoed kan de XO2 volledig opengeklapt, plat op tafel liggen waarbij de beide schermdelen een groot touchscreen-speelbord vormen, waarop bv geschaakt kan worden. Of als boek gebruikt vertonen beide kanten van het scherm een bladzijde van een boek.
http://wiki.laptop.org/go/XO-2
Ook vroeger hadden ze het al moeilijk om hun doestellingen te verwezenlijken. Hun ontwerp was immers goed, maar daardoor ook erg bedreigend voor de laptop- en chip-fabrikanten. Die wisten tijdens de samenwerking met het project zodanig veel vertragingsmaneuvers in te bouwen, dat ze tijd hadden om ondertussen zelf commerciële tegenhangens te ontwikkelen die voorbije jaar als “netbooks” op de markt kwamen. Ook de lobby van de software-industrie sloeg toe en onder dreiging van het verliezen van andere Universiteitsbudgetten, gesponsord door bedrijven, werd het idee van de vrije software op de OLPC’s losgelaten. Onder druk van MS kwam er ook een Windows versie.
Teveel werkloosheid voor de server
In de VS deed zich ondermeer in New York en North Carolina een probleem voor met een te groot aantal werklozen. In North Carolina kregen de webservers van de werkloosheidsdienst 3 keer zoveel aanvragen te verwerken als normaal, en daardoor was de server een paar dagen van de kaart. Pas toen er een werd bijgezet konden de aanvragen terug vewerkt worden. Ook in Ohio gingen de servers 2 dagen plat door te veel aanvragen. In New York was het systeem ook ongeveer een dag niet te gebruiken, naar verluidt door problemen met het inlogsysteem. Natuurlijk grijpt iedereen dan naar de telefoon, en hoewel het telefoonnet het verkeer wel aankon, was er niet genoeg personeel om al die oproepen te beantwoorden. Op sommige plaatsen werd een callcenter ingezet om het extra volume te verwerken.
Groklaw heeft doel bereikt
Ook Groklaw lijkt te gaan afslanken. Ze gaan het aantal aktiviteiten beperken tot hun oospronkelijke doelstellingen; namelijk een juist en verstaanbaar archief vormen voor bestudering door rechtenstudenten en historici van “de zaak SCO”. De zaak werd gevolgd sinds mei 2003,”. De opdracht die ze zich gesteld hadden is daarmee volbracht, want de zaak eindigde ermee dat Novell de zaak won en SCO werd in het ongelijk gesteld. SCO heeft nog wel beroep aangetekend.
Wat gaat verdwijnen zijn de dagelijkse nieuwtjes. De zaak van SCO is immers in een stadium van beroep gekomen waarbij geen nieuwe elementen kunnen aangebracht worden. De “Leading Lady” van de Groklaw site, een vrouw die schrijft onder de afkorting “PJ”, kondigde het aan op dinsdag, in een eerste “post” na haar vakantie. Het volgende grote probleem, zegt ze, is proberen het Groklaw materiaal te behouden voor de toekomst. Met digitale media is dat een uitdaging op zich.
Lees hier de
groklaw.net post van PJ.
|
|
Privacy 2009
Volgens een klant van een electronicawinkel, die in september een Blu-Ray speler kocht gebeurde er iets eigenaardigs: hij kreeg een CD thuis met een update voor zijn toestel. Goede dienstverlening, vond hij, maar hij vroeg zich af hoe de klantendienst van de speler aan zijn adres kwam. Hij had nooit de registratiekaart ingestuurd, zijn toestel ook niet online geregistreerd. Evenmin had hij in de winkel zijn naam of adres opgegeven. Wel herinnerde hij zich dat hij betaald had met zijn creditcard.
Als het zo gemakkelijk is om aan persoonlijke gegevens te komen, is fraude natuurlijk dichterbij. Andere manieren waarop persoonlijke gegevens ongewild ontsnappen zijn inbraak in computers en hoe langer hoe meer ook achtergelaten digitale schaduw. Alle computers met een harde schijf die afgedankt worden, bevatten mogelijk gevoelige gegevens als namen, wachtwoorden, bankgegevens enz. Een Engels computertijdschrift deed maar weer eens de proef: er werden acht tweedehandscomputers gekocht op e-bay, en daarvan wist men zo’n 22.000 “verwijderde” bestanden terug te halen. Ook criminelen weten dat en verzamelen mogelijk van allerlei bronnen als inzamelpunten de harde schijven om er gegevens van te recupereren. Er bestaan wel softwareprogramma’s die de harde schijf helemaal overschrijven, maar ook daarvan kunnen soms nog gegevens gerecupereerd worden in een labo.
Daarom raden we bv ronduit aan de harde schijf fysiek te vernietigen. Maar zelfs met een hamer de harde schijf bewerken is soms niet genoeg. Verbranden of langdurige onderdompeling in zuur is waarschijnlijk nog beter. Opgelet voor de milieubelastende stoffen in de HD!
FreeRunner op de markt
OpenMoko maakte bekend dat ze een nieuw toestel klaar hebben als opvolger van de Neo 1973. Dat was een gsm-achtig toestel dat volledig open was van ontwerp, en waarvoor iedereen zelf toepassingen kan programmeren en kan experimenteren met het ontwerp. Want zelfs het ontwerp en de schema’s zijn gepubliceerd en kunnen door iedereen bestudeerd worden. .
Het nieuwe toestel heet “FreeRunner” en heeft een processor van 500 Mhz, zowat dubbel zo snel als zijn voorganger. Hij heeft Wifi, bewegingssensor, en betere grafische mogelijkheden. Het touch-screen is 2.8 inch, en de vorm zou niet veel afwijken van de Neo.
De nieuwe FreeRunner is ontstaan door de vele reakties die OpenMoko kreeg van gebruikers en ontwikkelaars die zich op de Neo stortten.
De toestellen worden vooral gemaakt voor programmeurs en ontwikkelaars van toepassingen.
wiki.openmoko.org/wiki/Neo1973
3D: guruworkshop.com/omoko/
Een blik op de binnenkant op deze “Beginnen met ..”
Het is zo’n beetje het tegenovergestelde van de G-Phone. Die bestaat immers niet als toestel, maar alleen als softwareplatform.
Hardwarefabrikanten kunnen hun eigen toestellen bouwen om dat platform erop te installeren. OpenMoko werkt omgekeerd; zij maken een toestel met een Linux besturingssysteem en ze kijken er zelf naar uit wat ermee gebeurt.
Het is totaal NIET te vergelijken met de i-Phone. Dat is immers een kant-en-klaar eind-consumentenprodukt, terwijl de Neo bedoeld is als experimenteer-toestel voor een kleine groep geïnteresseerden. Toch laat dat het bedrijf toe genoeg te verkopen om verder te bestaan.
Vietnam gaat Linux
Het Vietnamese ministerie van Informatie en Communicatie wil massaal Linux gaan gebruiken in overheidsdiensten. Ze willen alle servers op Linux laten draaien. Daarnaast willen ze OpenOffice.org, Firefox en Thunderbird invoeren zoveel ze kunnen, waarbij ze op 70 procent mikken tegen het einde van dit jaar.
|