Search

Archives

Pages

Op mijn desktop:

Suggesties, commentaar, ... (klik of schrijf zelf:)e-mail webgang
Laatste titels:

Minix 3

Uitzending do 18:00 ** November 24th, 2011 by wim.webgang **

Verjaardag
1 minuut stilgestaan bij de 12e verjaardag van de samenstelling van het vorige webgang team met Lydia, die in Australiƫ een lokale BA aan het worden is.

Minix versie 3
Open Source besturingssysteem van Andrew Tanenbaum (zie verder): www.minix3.org.

Tanenbaum: microkernels en betrouwbaarheid

Andrew Tanenbaum is een Prof die hoofd is van de Afdeling Computersystemen van de Nederlandse Vrije Universiteit van Amsterdam, en bekend door zijn analyse van de polls bij verkiezingen in de VS. Maar in de unix-wereld geniet hij vooral bekendheid door theorie over besturingssytemen en zijn eigen unix versie die hij Minix noemde. In 1987 diende Minix om studenten te leren hoe een besturingssysteem werkte, maar hij schreef er een boek over dat gedetailleerd de broncode uitlegde, en de hele broncode was bijgeleverd. Zo onstond op internet al snel een groep van duizenden volgelingen die over het systeem discuteerden, het uitprobeerden, en er aan werkten.
Het was een inspiratie voor Linus Torvalds, die toen hij met de Linux kern begon, zijn project bescheiden voorstelde als een hobby-project, maar “zonder Minix code”. (correctie op wat gezegd werd: niet zo groot als minix – eigenlijk zei hij niet zo groot als gnu, wat verwijst naar de GNU programmeertools als gcc, de c-compiler “won’t be big and professional like gnu”)
Minix is ondertussen toe aan Minix3, en is onder een BSD licentie te vinden op www.minix3.org.

Tanenbaum ging van bij het begin uit van een kleine kern van het operating systeem, die vooral de andere processen in het oog houdt. Belangrijke taken van het besturingssysteem, als bestandssysteem, procesbeheer enz wordt uitgevoerd als aparte modeles die een niveau onder de kern staan, en dit in tegenstelling tot de meeste andere besturingssystemen waar een “monolitische kern” gebruikt wordt, die alle taken van het besturingssysteem zelf uitvoert.

De Franse Linux website linuxfr.org publiceerde een interview met Tanenbaum, waarin natuurlijk Linux ook als onderwerp aan bod komt naast Minix.

Daarin vertelt hij dat hij zelf niet veel meer aan de code van Minix3 schrijft, maar dat er 3 full time programmeurs mee bezig zijn, en dat het goed vordert. Ze krijgen wel input van buitenaf, maar verkiezen externe code wel zelf te integreren.

Een eigenschap van Minix is dat de drivers, die de verbinding met hardware vormen, en dikwijls oorzaak van fouten en een “crash” zijn, door Minix zelf gemonitored worden. Als Minix ziet dat de driver crasht, zal ten eerste de Minix kern niet crashen, maar wel de driver herstarten. Daarbij kan de vraag gesteld worden of je de fouten dan niet in stand houdt. Maar als je een dubbelen reaktie hebt kan je zowel de werking van het lopend systeem garanderen, als de fout melden waardoor de code kan gecheckt worden.

Bovendien wordt eraan gewerkt om alle componenten behalve de kleine microkern, te kunnen “updaten” in een draaiend systeem. Dat betekent dat een fout in een driver kan gemeld worden, het probleem kan opgezocht en verholpen worden, en dat de betreffende code kan vervangen worden zonder het systeem uit te schakelen. Dat is ideaal voor systemen die echt 24 uur op 24 moeten draaien, en die niet mogen of kunnen herstart worden.

Momenteel wordt er gewerkt aan compatibiliteit met BDS, zodat je BSD programma’s kan draaien op de Minix3 kern. BSD wordt ondermeer gebruikt door Apple in zijn OS-X. Tanenbaum mikt meer bepaald op variant NetBSD, gekend als een stabiel en volwassen systeem, met een 8000 software packages.

BSD heeft ook een andere licentie als Linux, en Tanenbaum ziet daar een groot voordeel in. Het succes van Linux tov bv BSD is volgens hem niet te danken aan de GPL-licentie (tov de BSD-licentie), maar wel aan een rechtszaak in de jaren 90 die BSD een tijd van de markt hield, net op het moment dat Linux een grote groei kende. De BSD licentie laat toe dat bedrijven de software aanpassen aan eigen noden, zonder eisen te stellen, de GPL licentie eist dat veranderingen aan het systeem moeten gepubliceerd worden als er een toepassing van wordt verspreid. Ook vind hij niet dat Linux een succes is, eerder ziet hij BSD als een succes, en in het algemeen ziet hij maar weinig open source programma’s die echt dominant zijn, met uitzondering van Apache en gcc. Bovendien zou een bedrijf als Google er hard aan werken om de Linux GPL code uit zijn Androids te vervangen door BSD code, om niet meer onder de verplichting te vallen van de GPL

Er wordt ook gewerkt aan het gebruiken van multi-core processoren zoals de Intel SCC chip die 48 kernen heeft, maar het is moeilijk. Ze focussen er vooral op hoe een of meer kernen het werk van de andere kernen kunnen checken om zo het systeem nog betrouwbaarder te maken. En dat ligt in de lijn van de algemene doelstelling van Minix3; voor de gebruiker zou het een systeem moeten zijn dat nooit crasht, of in cijfers ten hoogste een keer in 50 jaar.

Dat zou ten koste kunnen gaan van de snelheid, hoewel Tanenbaum niet denkt dat dat een grote rol speelt. Voor de eindgebruiker maakt een paar percent verschil in processorsnelheid geen enkel merkbaar verschil uit.

De Europese Onderzoeksraad heeft geld vrijgemaakt voor Minix; er werd 2,5 miljoen Euro voorzien voor de ontwikkeling, en nog een bijkomend bedrag voor de commercialisering ervan. Om de kans op toepassing in de industrie nog uit te breiden wordt vanaf januari aan een versie gewerkt voor de AMD processor.

Tanenbaum zit in ieder geval een mooie toekomst weggelegd voor microkernels, en dus ook voor Minix3.


Linus is nog dikwijls ondervraagd over het Minix-Linux verschil, en soms licht dat ook een tipje van de sluier op, zoals hier (http://yarchive.net/comp/minix.html) waar hij uitlegt waarom hij *toen* het micro-kernel idee, zoals toegepast in de *toenmalige* minix versie, niet volgde.

Lift ^ | Lift v | Comments Off

Europeanen in hun blootje * X-stralen voor vliegtuigreizigers in de VS * Taxi-cams

i-nieuws 6 na 6 ** November 17th, 2011 by wim.webgang **

Europeanen in hun blootje

Europa heeft maandag 14 november nieuwe maatregels ingevoerd voor de veiligheid op luchthavens. Daarbij hoort de beruchte bodyscanner, en volgens Europa is de poging van een bomaanslag de oorzaak: een terrorist had toen een plastic bom verstopt in zijn ondergoed.
Maar de uitvoering van die apparatuur is wel aan eigen voorschriften onderworpen.
De apparatuur mag geen X-stralen gebruiken, om de gezondheid niet in het gevaar te brengen.
Bij het gebruik mogen de beelden niet in het geheugen gehouden worden in het apparaat, noch opgeslagen worden, noch gekopieerd worden, en evenmin afgedrukt. De beelden dienen alleen om op het moment te controleren of geen ongeoorloofde voorwerpen worden binnengesmokkeld, en om de privacy enigszins te vrijwaren moet de persoon die de beelden bekijkt en een afzonderlijke ruimte zitten, en dus niet de passagier in het apparaat zien stappen.

De reizigers moeten ook op de hoogte gesteld worden van de methode, en bovendien moet er een alternatief zijn. Als de reiziger niet in de scanner wil, moet een andere onderzoeksmethode voorzien zijn.

Er is nu een wettelijke regeling voorzien, maar in de praktijk werden allerlei vormen van scanners al gebruikt of getest in Finland, Engeland, Nederland, Frankrijk, Duitsland en Italiƫ. Maar de vraagtekens over de privacy hielden de algemene toepassing tegen.

X-stralen voor vliegtuigreizigers in de VS

Toen de Europese autoriteit de bodyscanners op luchthavens goedkeurden, namen ze in de voorwaarden op dat geen X-straal technologie mocht gebruikt worden, om de reizigers niet onnodig aan de mogelijk gevaarlijke straling “bloot te stellen”. In de VS worden wel x-stralen gebruikt in die apparaten. Er is vraag naar een nieuw onafhankelijk onderzoek naar de veiligheid van die apparatuur. De dienst verantwoordelijk voor transportveiligheid probeert de boot af te houden.
Reeds in 1998 had een aantal experten het X-ray toestel verworpen omdat hiermee afgestapt werd van het principe dat X-stralen enkel en alleen mogen worden gebruikt om medische reden, omdat er dan een verantwoord medisch voordeel tegenover de mogelijke schadelijke effecten staat.
Maar ondertussen werd de machine al ingevoerd in gevangenissen, om te controleren op verborgen wapens. De fabrikant argumenteerde dat het gebruik zo beperkt was (20 toestellen in de hele VS) dat er nooit echt systematische gevaar was voor bestraling. Ondertussen worden miljoenen luchtvaartpassagiers door de x-stralen gestuurd. Je zou dan denken dat de FDA (Food and Drug Administration) er zijn zeg over heeft gehad, maar het is de TSA die de apparaten goedkeurde voor gebruik. De TSA is opgericht na 9/11, en gaat blijkbaar voorbij aan de medische voorspelling dat in de VS 6 tot 100 kankergevallen bij reizigers verwacht kunnen worden als gevolg van de inzet van de nu al meer dan 250 machines. De TSA wil het gebruik nog uitbreiden tot alle belangrijke veiligheidscontrole, en niet alleen volwassenen maar ook kinderen en zwangere vrouwen moeten door de scanners. En dit terwijl er weinig onderzoek is gedaan naar de gevolgen van de dosis straling die mensen van de scanners te verwerken krijgen. Het weinige onderzoek concludeert dat het te vergelijken is met de natuurlijk aanwezige straling uit de bodem en de omgeving. Helaas zijn het geen studies die na evenwichtige medische discussie in gerenommeerde medische tijdschriften verschenen zijn.

Bij de classificatie van het apparaat werd niet uitgegaan van een medisch apparaat, en dus viel het buiten de controle van de FDA; als het gebruikt werd in de nucleaire industrie zou het aangemeld moeten worden bij de NRC, de Nucleaire Regulatie Commissie. Het werd echter als “electronisch apparaat” ingedeeld, en viel dus buiten deze controles.
Nochtans zijn er voorbeelden uit het verleden van zo’n “electronische apparaten”. In de jaren 30 tot 50 werden x-stralen gebruikt in grote schoenwinkels in de VS. Kinderen trokken schoenen aan en gingen onder de “x-ray” om te kijken of ze pasten. Na klachten van winkelbedienden die uitslag kregen op de handen waarmee ze onder de stralen gingen om de schoen aan te passen, verdwenen die apparaten. En dan was er ooit nog een televisiebouwer die bijna honderdduizend kleurentv’s bouwde in de late jaren zestig, maar geen afscherming had ingebouwd, zodat de kijkers de volle stralingslading kregen. Daar werd dan ook een controle-organisme voor opgericht, maar na een fusie viel die werking zowat stil midden jaren 1980. Er is in de VS dus wel regelgeving over de x-stralen waarmee bagage gescand wordt, maar niet over de x-stralen waar de mensen doorgaan.
De enige regels die er zijn, zijn vrijwillige afspraken die de industrie onderling overeengekomen is. En de controles gebeuren door .. de fabrikanten van de machines.

Taxi-cams

Gelukkig dat de man met de bom in zijn onderbroek niet op de tram stapte in plaats van op het vliegtuig. Alhoewel de taxi ook een goede kandidaat was, liefst dan zo’n Engelse “Cab”. In Oxford nemen ze alvast preventieve maatregelen; het stadsbestuur wil tegen 2015 alle taxi’s laten uitrusten met opname-apparatuur voor beeld en geluid. Nieuwe taxi’s moeten het vanaf volgend jaar ingebouwd hebben. Niet om de beleefdheid van de taxi-chauffeurs op te volgen, of te vermijden dat ze zwartrijden. De apparatuur is gericht op de klant. De opname-apparatuur draait continue, en kan door de politie opgevraagd worden in functie van een onderzoek. Het materiaal zou 1 maand bewaard worden.

Ah ja, en de maatregel wordt natuurlijk genomen in het belang van de veiligheid van passagiers en taxichauffeurs, aldus een woordvoerder van Oxford.

Lift ^ | Lift v | Comments Off

Copiaal geheimschrift

Uitzending do 18:00 ** November 3rd, 2011 by wim.webgang **

The Copial Cipher

Zo’n 150 jaar geleden werd een boek geschreven in geheimschrift. Wetenschappers moesten computer(reken)geweld inzetten om het nu eindelijk te ontcijferen…

Muziek:

Lift ^ | Lift v | Comments Off

Fedora’s mapjes * Google maps limiet * Harde schijven in het water * Nieuwe (oude) KDE * 20 jaar VIM *

i-nieuws 6 na 6 ** November 3rd, 2011 by wim.webgang **

Fedora’s mapjes

Fedora, een van de grote Linux distributies, en de basis voor Red Hat, gaat de structuur van de directories wijzigen. Ze willen een vereenvoudiging in de directories waar uitvoerbare programma’s en bijhorende programma-onderdelen staan.
Nu bestaan daarvoor de volgende directories:

/bin
/sbin
/usr/bin
/usr/sbin
/lib
/usr/lib

en van de lib files nog de variatie “lib64″ voor 64-bit systemen.
Ze willen alles bijeenbrengen onder /usr, waar je dan de subdirectories krijgt:

/usr/bin
/usr/lib
/usr/lib64

waarbij de files van sbin in /usr/bin terechtkomen.

De directory-structuur van Linux is gebaseerd op die van Unix-systemen, en kan nogal intimiderend werken voor nieuwe gebruikers. Er komen een aantal afkortingen en directories in voor die historisch gegroeid zijn, en soms teruggaan tot eind jaren 70. Maar dat is niet altijd meer duidelijk of nodig voor huidige systemen, en de Fedora programmeurs die het voorstel deden, kijken huidige tendenzen als virtualisatie en snapshots van een werkend systeem. De grote gelijkenis tussen de directorie-structuur van verschillende Unix en Linux systemen maakt het wel transparanter voor systeembeheerders en programmeurs; de afspraken errond werden vastgelegd in het FHS: “Filesystem Hierarchy Standard”. Die standaard werd niet door alle distributies even strikt toegepast. Zo is er bv een verschil in de plaats waar de websites staan van een Apache server tussen een Fedora en een openSuse systeem .
Maar er is nog een andere standaard: de Linux Standard Base, die meer dan alleen het bestandssysteem beschrijft.

Google maps limiet

Google gaat vanaf januari 2012 een limiet hanteren voor het gebruik van zijn Google maps applicatie. Wie boven die limiet gaat, moet betalen voor het gebruik.
De limiet is zo hoog gezet dat kleinschalig, niet-commercieel en zelfs commercieel gebruik niet zullen getroffen worden.
Pas als er meer dan 25.000 keer per dag een map gebruikt wordt, moet er betaald worden (meer dan 1000 per uur of om de 3 a 4 seconden).

Het zijn dus niet de websurfers die moeten betalen, maar eerder de eigenaars van de websites. De keuze ligt bij de ontwikkelaar van de website, die beslist om de Google Maps API te gebruiken.

Harde schijven in het water

Na de overstroming in Thailand doken er al snel berichten op dat in die regio een aantal bedrijven getroffen waren, die harde schijven of onderdelen ervoor maakten, en dat de weerslag voelbaar zou zijn op de wereldwijde markt.
Het aangekondigde tekort aan harde schijven begint concrete vorm aan te nemen nu Asus verklaard heeft nog stock te hebben tot het einde van november. Ze houden er in de vooruitzichten voor het 4e kwartaal alvast rekening mee. Hoewel het bedrijf een goede produktspreiding heeft van netbooks, over laptops tot tablets, worden ze in al die produkten getroffen. Maar ook pc-bouwers zullen er rekening mee moeten houden, al is het maar omdat de prijzen de hoogte in zullen gaan.

Het harde-schijven tekort toont nog eens de afhankelijkheid van een toeleverancier van onderdelen. Die toont zich niet enkel in mogelijke tekorten bij productieproblemen, maar ook in een hogere prijs als het over een monopolie of zo-goed-als-monopolie gaat. Een ander belangrijk onderdeel in de computer is natuurlijk de rekenkern of processor. En daar zit Intel op de troon, die door computerbouwers moeilijk te omzeilen is.

Soms doen ze wel een poging, zoals nu HP, dat een hele produktlijn aan het bouwen is rond een ARM-processor als vervanging voor de x86 reeks van Intel.

Een vergelijking op http://www.theregister.co.uk/2011/11/01/hp_redstone_calxeda_servers/

Nieuwe (oude) KDE

Een aantal gebruikers van de KDE desktop, waaronder Linus Torvalds trouwens, waren niet tevreden met de grote veranderingen van KDE 4, dat bovendien in de 4.0 versie heel wat bugs en onvolkomenheden kende. Ondertussen is KDE aan versie 4.3 of verder, en veel stabieler, maar de ontevredenen bleven niet bij de pakken zitten.

Een van hen startte een “fork” of afsplitsing. Hij gebruikte daarvoor de laatse 3.x versie, nl 3.5. Daarop bouwde hij voort en samen met een aantal andere ontwikkelaars werkt hij nu aan de uitgave van 3.5.13.
Om geen verwarring te doen ontstaan noemen ze hun project niet KDE maar wel Trinity Desktop.
Momenteel zijn er downloads voor Debian, Ubuntu, Fedora, RedHat en Slackware, en die van OpenSUSE en Mandriva is onderweg.

www.trinitydesktop.org

20 jaar VIM

In November 1991, nu 20 jaar geleden, bracht Bram Molenaar zijn tekst-editor op de markt. Het was een programma dat oorspronkelijk gemaakt was voor de Amiga home computer, maar werd aangepast en uitgebracht op vele andere computers. De editor was gebaseerd op “VI”, de tekst-editor bekend van Unix systemen. VI dateert van eind jaren 70, voor gebruik op een terminal, en dus van lang voor de opkomst van de muis op de pc.
De eerste publieke versie van VIM was versie 1.14 die op 2 november 1991 deel uitmaakte van de “Fish Disk #591″. Dat was een Amiga Freeware verzamel-uitgave van Fred Fish, ook alweer een verre voorloper van de huidige free en open source software scene.
Bram Molenaar had een eigen soort licentie aan de software toegekend, die vroeg om wijzigingen terug te koppelen, en maakte die later compatibel met de GPL.

http://arstechnica.com/open-source/news/2011/11/two-decades-of-productivity-vims-20th-anniversary.ars

Lift ^ | Lift v | Comments Off