WebGang/CityGang

Wachtwoord in San Francisco

In een rechtszaak in San Francisco werd een hoop bewijsmateriaal aangebracht om een argument tegen een netwerkbeheerder kracht bij te zetten. Daarbij ook een document met 150 loginnamen en wachtwoorden die gevonden werden op de computer van de aangeklaagde. Hoewel het redelijk normaal is dat die man daarover beschikt, is het minder normaal dat ze door de onverkorte opname in de juridische stukken nu publiek geworden zijn. Normaal wordt zo’n informatie “onleesbaar” gemaakt in de stukken.
De logins gaven toegang tot het beveiligde netwerk van de stad. Daarvan moeten nu minstens alle wachtwoorden veranderd worden. Uit de publicatie bleek trouwens dat een deel van die wachtwoorden heel erg voor de hand liggend waren; soms was het wachtwoord hetzelfde als de loginnaam, of een lachwekkend gemakkelijk te gokken woord.

Die hele rechtszaak is trouwens eigenaardig. In de technologiesector is het uitgegroeid tot een gretig gevolgd vervolgverhaal.
Door een ruzie tussen de directie en de netwerkbeheerder werden er klachten tegen deze laatste ingediend, en als gevolg daarvan werd hij zelfs voorlopig opgepakt. Hij weigerde van de 5 centrale netwerkapparaten de wachtwoorden te geven omdat hij de betrokken diensten niet capabel achtte met die vertrouwelijke informatie om te gaan.
Hij heeft die wachtwoorden ondertussen tijdens een persoonlijk onderhoud aan de burgemeester gegeven, die uiteindelijk de hoofdverantwoordelijkheid draagt.

Hij mocht dan vrij op borg; alleen was de borgsom 5 miljoen dollar, een bedrag dat hij niet had. Hij vroeg een verlaging van die borgsom, maar de stad ging op zoek naar verzwarende omstandigheden om ervoor te zorgen dat hij die verlaging zeker niet zou krijgen.

Zo zouden de door hem gegeven wachtwoorden niet gewerkt hebben. Maar later bleek dat de techniekers die ze kregen niet de juiste technische kennis hadden, en niet wisten hoe ze te gebruiken. Na wat meer uitleg lukte het wel, en bleken ze inderdaad wel juist te zijn.

Een ander argument van de stad was dat ze op de laptop van de beklaagde een lijst met wachtwoorden hadden aangetroffen, met als argument dat zoiets een gevaar inhoudt voor de veiligheid van het netwerk. Door als bewijs voor dat argument de hele lijst op tafel te leggen, maakten ze meteen die 150 wachtwoorden publiek, wat waarschijnlijk de veiligheid meer in gevaar bracht dan de aanwezigheid ervan op de laptop van de beheerder van het netwerk.

Ook rakelden ze een jeugdveroordeling van 25 jaar geleden op.

De sleutel van zijn cel heeft de netwerkbeheerder nog niet gezien; hij zit nog altijd vast.

Door hun achterdocht tegenover hun eigen netwerkbeheerder zijn de stadsdiensten nu aangewezen op dure externe consultants; die wrijven zich alvast in de handen.

Skype afluisterbaar

Volgens een bericht op een Duitse informatica site “Heise.de”, zou Skype een achterdeurtje hebben dat afluisteren van de gesprekken mogelijk maakt. Dat kwam onder meer tot uiting in Oostenrijk op een vergadering tussen internetproviders en vertegenwoordigers van de overheid. Bronnen van het Oostenrijkse ministerie van binnenlandse zaken zouden onthuld hebben dat het afluisteren van Skypegesprekken geen probleem vormt.
Toen Heise navraag deed bij verschillende aanwezigen werd dat bevestigd. Skype zelf weigerde elke commentaar.

Skype is geen open source software, en ook het protocol is geheim, dus kan niemand controleren of het achterdeurtjes heeft. Maar zo kan ook niemand bevestigen dat het veilig is. Naast Skype bestaan er ook nog andere systemen om te bellen over internet, waaronder ook open source. Bovendien zijn allerlei versleutelingen met sterke encryptie mogelijk die sterk genoeg geacht worden om niet afgeluisterd te worden.

Skype vergadering

Net als in veel andere landen eisen politiediensten in Oostenrijk toegang tot de netwerken van de telefonie- en internetproviders voor het afluisteren van het verkeer. In Oostenrijk eist het ministerie van binnenlandse zaken de mogelijkheid om netwerkapparaten en Linux computers te installeren in de datacentra van de providers. Die zouden dan gebruikt worden om het dataverkeer te kopieren, te filteren en over een versleutelde verbinding door te sturen naar binnenlands zaken. Om het af te luisteren te vergemakkelijken zouden de Internet Providers de af te luisteren klanten altijd hetzelfde IP adres moeten geven.
Niet alle operatoren zijn daarmee gediend. Zo heeft Mobilkom Oostenrijk een netwerk dat niet een centraal punt heeft, maar uit verschillende gedeeltelijk onafhankelijke knooppunten bestaat. Daar kan dan ook niet op 1 centraal punt afgeluisterd worden.
Twee providers zouden de afluisterapparatuur al wel geïnstalleerd hebben.

Eigenlijk was er het plan de wetgeving aan te passen om afluisteren op grote schaal mogelijk te maken, maar er is momenteel te weinig terroristische dreiging, en de regering krijgt dat politiek niet goedgekeurd. Daarom wordt nu geprobeerd met onderhandelingen de technische mogelijkheden alvast te installeren.

Nakomeling van de OLPC

India lijkt het idee van de One Laptop Per Child, of “OLPC”-mini-laptop van de Universiteit van Massachusettes, overgenomen te hebben. De Indische regering zou bezig zijn met een goedkope laptop te ontwikkelen, in samenwerking met twee Indische onderwijs- en onderzoeksinstituten in Bangalore en in Madras. Ook hier wordt gemikt op 100 dollar als kostprijs voor de student. Daarmee krijgt het idee van de heer Negroponte een tweede leven.
Voorlopig zijn over het Indische initiatief verder geen gegevens bekend, bv wat de technische eigenschappen of de financiering betreft.
Het idee van de laptops lijkt te passen in een ambitieus nieuw 5-jarenplan voor het hoger onderwijs.

Het lijkt of ze de nadruk leggen op het “zelflerende” aspect, maar het is niet duidelijk of daar een open source systeem mee bedoeld wordt.
Citaat: “enhance their self learning skills”
De officiele paginalange persmededeling van de Indische regering vind je hier:

Vista SP1 discrimineert dual boot Linux gebruikers

De upgrade van het Windows Vista systeem snijdt aarzelende Linux gebruikers de weg af. Het systeem weigert je de toegang tot je harde schijf als het een Windows en een Linux systeem met een dual-boot installatie aantreft. Vooral gebruikers van de omstreden “bitlocker” technologie, een manier van Microsoft om gebruikers de toegang tot hun computer te ontzeggen, zijn gezien. Het systeem maakt gebruik van de al even omstreden “trust chip” die in computers werd ingebouwd, en die beslist over wie door de computer vertrouwd wordt. Die beslissingbevoegdheid wordt hier door Microsoft uitgeoefend, en niet meer door de bezitter van de PC.
Wie bitlocker wijselijk buiten heeft gehouden kan nog altijd op zijn Vista de Service Pack 1 installeren, en daarna terug de dual boot installatie doen. Ook wie Vista onmiddellijk verwijderde en XP installeerde of een upgrade deed naar Linux heeft dit probleem niet.

Het werd al langer verwacht dat MS de trustchip zou misbruiken in zijn eigen voordeel, maar wel tegen zijn gebruikers in. Een rare manier om met je klanten om te gaan.
Dual boot gebruikers zouden het wel eens zo op hun zenuwen kunnen krijgen van deze streek dat ze de Windows er maar helemaal aflaten.

Computer van 2 Watt

Een bedrijf in de VS brengt een nieuwe desktop-computer op de markt die slechts 2 watt zou verbruiken. Ze zeggen dat te kunnen realiseren door gebruik van een zeer klein ontwerp, een “freescale triple core” mobiele processor, en andere energievriendelijke ingrepen. Het toestel krijgt de naam “CherryPal Desktop” en bestaat uit een klein zwart kastje met afgeronde hoeken, en een kersen-logo.
De stroom wordt voorzien door een externe adapter van 9 Volt. Er zijn 2 usb poorten, een koptelefoon uitgang, netwerk aansluiting en wifi ingebouwd. Er is geen beeldscherm bijgeleverd. Het toestel kost in de VS ongeveer 250 dollar en zal het einde van de maand beschikbaar worden. Het draait op een aangepaste versie van Debian Linux en is voorzien van OpenOffice(.org) en allerlei andere software.

Er is geen sprake over verdeling in Europa, maar het ontwerp doet erg denken aan de linutop uit Frankrijk.
De website geeft in plaats van de url een ip-adres weer: http://72.51.37.17

“Robot-de-Paris”

Aldebaran-Robotics, een bedrijf uit Parijs, haalde voor miljoenen euro’s investeringen bijeen om een menselijke robot te maken en op de markt te brengen. Niet voor de supermarkt, maar wel voor onderzoekslabo’s die onderzoek doen naar toekomstige robots en de bijhorende software.

De robot heet Nao. Hij is 57 cm hoog en weegt 4,5 kg. Wie de robot bekijkt en hem meent te herkennen, zou hem inderdaad al gezien kunnen hebben in de “Robocup Humanoid football league”. Een aantal teams in die voetbalcompetitie voor robots gebruikte een vroege, eenvoudigere versie van de robot.

Het bedrijf gaf de specificaties vrij en wekte daardoor nogal wat interesse. Het wist nog meer investeerders aan te trekken voor een commerciele versie. Ze haalden nog eens 5 miljoen euro op.

De robots zouden 10.000 euro kosten, wat 3 tot 4 keer minder is dan andere mensrobotten, en ze hopen door massaproductie de prijs nog te drukken tot 5.000 Euro.

De mensen van de site “techcrunch” zijn het beu. Er wordt al jaren gesproken over de “tablet pc”, maar het enige wat op de markt is zijn dure toestellen van duizenden dollars. Ze deden wat onderzoek en kwamen tot de conclusie dat een eenvoudige web-tablet-computer met eigenlijk alleen maar een scherm en een aan-uit knop, voor 200 dollar te bouwen moet zijn. Alleen is er niemand die het doet. Dus publiceerden ze een oproep om samen te werken en het produkt te ontwerpen, de software te maken op basis van Linux en Firefox, en een prototype te laten bouwen. Als dat lukt worden alle specificaties – van de standaard-onderdelen tot de broncode van de software – gepubliceerd, zodat eender welke fabrikant het toestel in produktie kan nemen. De site belooft de coördinatie te doen.

Oproep op hun site

Inlog-coalitie

MySpace is toegetreden tot de coalitie van de OpenID. De bedoeling is om met een enkele loginnaam met bijhorend wachtwoord in te kunnen loggen op alle diensten die je gebruikt. De steun voor OpenID wordt daarmee steeds groter, en bevat onder meer Blogger, WordPress, AOL, Yahoo, Vox, LiveJournal enz. Er zouden al 120 miljoen OpenID accounts zijn, en MySpace zou er nog eens 100 miljoen gebruikers bijbrengen.
OpenID is bovendien voorzien van de nodige opensource software-bibliotheken. Ook de “smidse van de vrije software”, “SourceForge”, maakt ook gebruik van OpenID voor de login van de deelnemende programmeurs.

Opvallende ontbrekende deelnemer is voorlopig Microsoft, dat een traditie heeft van het doordrukken van eigen standaarden…

Spamkoning ontsnapt

In de VS is “Ed Davidson” ontsnapt uit een Federale gevangenis. Hij was eind vorig jaar voor de rechtbank gehaald en in april dit jaar veroordeeld tot een gevangenisstraf van bijna 2 jaar, gevolgd door nog eens 3 jaar onder toezicht blijven, en het betalen van boetes voor ondermeer ontdoken belastingen.
Hij gebruikte een aantal onderaannemers om het spammen uit te voeren, en hij verzamelde honderdduizenden e-mail adressen. De afzender gegevens werden diepgaand vervalst. Hij werkte voor een 19-tal bedrijven en maakte reklame voor horloges, parfum enz. Het FBI maakte echter vooral werk van zijn arrestatie omdat hij aandelenkoersen begon te manipuleren met zijn spamaktiviteit.

De race op zonne-energie is weer begonnen. Het traject gaat dit keer van Dallas naar Alberta, in de North America Solar Challenge. Er doen 24 teams mee, vooral van universiteiten, zoals het beroemde MIT. Vorig jaar in Australie, op de World Solar Challenge, won een team van de universiteit van Michigan met de “Continuum”. Deze universiteit won zowat de helft van de Solar Challenge wedstrijden die in Noord-Amerika doorgingen. Ze hebben meer dan 300 sponsors en een budget van 2,4 miljoen dollar, waarvan de zonnewagen 500.000 dollar opslorpte.
De zonne-race heeft ondertussen aanzien verworven, en er zijn al automerken die als sponsor optreden. Er zijn ook al successen geboekt; zo is de gemiddelde snelheid met 50 procent toegenomen sinds de eerste race eind jaren 80. Het is trouwens niet de topsnelheid van de wagen die bepalend is om de race te winnen, maar eerder de efficientie en de strategie.
De race van 3.862 km loopt door de VS en een stuk over een snelweg in Canada. Ze begon zondag 13 juli en de eindceremonie is voorzien op 23 juli. Er zijn ook nog andere zonneraces als de Solar Drag Race en volgend jaar is er weer een World Solar Challenge in Australie.

Geheim Google adres

Een blogger ontdekte een manier om de naam en voornaam op te zoeken van een google e-mail adres. Bij het maken van een e-mail adres in Google wordt niet vermeld of die naam en achternaam geheim blijven. Als je een e-mail stuurt wordt normaal gezien alleen je e-mail adres zichtbaar in de mail.
Door iemand uit te nodigen voor een gedeelde Google calendar, kan je echter die oorspronkelijk ingevulde naam en achternaam zien. Je nodigt iemand uit voor je kalender op basis van een “zoek” op het google e-mail adres. In het antwoordscherm na de uitnodiging staan naast het e-mail adres de namen op het scherm.

De prijs van de Linux-leugen

De zaak van SCO tegen “Linux” is al een tijdje uit de aandacht verdwenen nadat eerst bleek dat SCO de zaak niet hard kon maken, en nadien in zijn leugens wegzonk tot het randje van een faillissement. Een van de bedrijven die door SCO onder schot werd genomen was Novell, maar de kogel leek van richting te veranderen. Uiteindelijk bleek dat SCO de rechten van Novell geschonden had in plaats van omgekeerd, en al de rest van de elementen werden door de rechtbank verworpen. Het resultaat van de meest recente uitspraak is de schadevergoeding die SCO moet betalen aan Novell, namelijk 2,5 miljoen dollar plus intresten.

ICANN raakt domeinen kwijt

Domeinbeheerder ICANN zag onlangs tot zijn verbazing dat enkele van zijn domeinen overgenomen waren door iemand anders, en de websites op “icann.com” en “iana.com” waren daarbij in handen gevallen van een onbekende.
ICANN staat voor “Internet Corporation For Assigned Names and Numbers”. Het is dus niet zomaar een domeinbeheerder, het is de organisatie die instaat voor het beheer van het hele domeinnaam systeem van het internet, waarbij ze het toekennen van namen aan gebruikers verder delegeren. Ze zijn bv ook verantwoordelijk voor het bepalen van de “TLD’s”, de Top Level Domains. Het is alarmerend als uitgerekend ICANN de controle over hun domeinnamen verliezen.
De kaping van de domeinen werd vastgesteld op 26 juni. In de vertalingstabellen was bij “icann.com” en “iana.com” het ip-nummer ingevuld van een server van de kapers, en wie de icann site opvroeg kwam dus op hun server terecht in plaats van die van icann zelf. Binnen het half uur werd de controle terug overgenomen. Maar de gevolgen kunnen langer duren. Het naamsysteem van het internet werkt met buffers, die wereldwijd gebruikt worden om bezoekers naar de juiste servers te leiden. Die buffers worden bv om de twee dagen ververst, en bezoekers van de icann sites zijn waarschijnlijk langer dan een half uur naar de verkeerde servers gestuurd.
En tot overmaat van ramp werd enkele dagen later op de blog site van icann ingebroken. Die site werd onmiddellijk van het net gehaald en gerepareerd. De organisatie gaat al zijn beveiligingsprocedures herbekijken en verbeteringen aanbrengen, delen ze mee.

De icann.com en iana.com namen bevatten trouwens niet de website van icann. Het zijn namen die geregistreerd zijn om te vermijden dat iemand er misbruik van zou maken. Want de eigenlijke domeinnaam is icann.org (en iana.org). De “.com” namen verwijzen door naar de “.org” sites. Wie de juiste .org naam gebruikte liep dus nooit gevaar. Hoe de hele naam-kaping juist is kunnen gebeuren is niet duidelijk, en icann zelf is er niet erg spraakzaam over. Ze zeggen enkel dat het een “gesofisticeerde aanval” was, en dat een mix van technische middelen en “social engeneering” werd gebruikt.

Je zou de tabellen kunnen vergelijken met een telefoonboek, waarbij in de opmaak van het boek bij een naam een verkeerd nummer is ingevuld. Pas als een nieuwe versie van het boek verspreid wordt, is het nummer rechtgezet.

Verkocht op e-bay

De overheid greep in bij een e-bay transactie; een aanbod van een jongeman die zijn stem bij de komende presidentsverkiezingen te koop aanbood. Hij werd opgepakt, en verklaarde dat het slechts een grap was. Maar de onderzoeksrechter lachte er niet mee, en stelde een onderzoek in. Er staan straffen op van maximum 5 jaar op, en boetes tot 10.000 dollar.

Vorige weken kwam een man in het nieuws die zijn “leven” verkocht, omdat hij een ander leven wilde beginnen. In de beschrijving van wat hij aanbood zat niet alleen zijn huis met de hele inhoud, maar bv ook zijn vriendenkring.

Das Leben der Bayern

De Duitse deelstaat Bayern heeft een wet goedgekeurd die de politie toelaat om verdachten via hun computer te bespioneren.
De CSU die de meerderheid heeft keurde goed, de socialisten en de groenen stemden tegen.
De wet laat de politie toe om via internet in te breken in de computer, om er dan de nodige afluistersoftware te installeren. Als het hen niet lukt via internet, mogen ze geniepig inbreken bij de doelgroep, om de spionagesoftware werkelijk op hun computer te gaan installeren. Bovendien mag de politie zelfs dingen wissen of veranderen bij hun akties. Tot de doelgroep behoren diegenen die verdacht worden een bedreiging te vormen voor de veiligheid van de staat, of een andere deelstaat, of voor het leven of de vrijheid van een persoon (
“dringende Gefahr für den Bestand oder die Sicherheit des Bundes oder eines Landes oder für Leib, Leben oder Freiheit einer Person”). Christina Stahl, van de groenen, merkt op dat de formulering zo vaag is dat het genoeg is iemand “te verdenken een gevaar te zijn”. Florian Ritter van de SPD zal de “computer-razzia-wet” aanvechten omdat het neerkomt op “een huiszoeking zonder getuigen en zonder onderzoeksrechter”.
In het oosten van Duitsland ziet men onmiddellijk de gelijkenis met de praktijken van de Stasi, die bij burgers afluisterapparatuur installeerde, bv weggestopt in telefoonaansluitingen en met draden verstopt onder het behangpapier. Er wordt gevreesd dat Bayern een precedent vormt, en dat het de bedoeling is van binnenlandse zaken om het in heel Duitsland in te voeren.

Keek in de week

Viacom heeft via de rechtbank van Google een lijst geëist van login namen en ip-adressen van YouTube gebruikers, met een complete log van de filmpjes die ze bekeken hebben.

Google, het moederbedrijf van YouTube, zit enigzins verveeld met de toekenning van die eis, en vraagt of het de data niet eerst mag “anoniem” maken.

Dat betekent dus dat ze de data niet anoniem bijhouden, hoewel ze voor allerlei statistiekgegevens de koppeling met de prive gegevens eigenlijk niet nodig heeft. Als de rechtbank nu het anonimizeren weigert is dat een grote klap voor de betrouwbaarheid van Youtube, Google, en het web in het algemeen.