WebGang/CityGang

Opera anti-bitcoin

Waarschijnlijk is het voor een browserfabrikant niet gemakkelijk overleven in de markt van browsers: aan de ene kant heb je het grootste marktaandeel op de pc systemen dat op een monopolie-achtige manier wordt ingenomen door internet exploren en zijn opvolger Edge, waar verder nog concurrentie bestaat van een vrije en open source browser firefox, en een door mega-bedrijf Google naar voor geduwde Chrome die vooral gratis is. Probeer daartussen nog maar eens geld te vragen voor je browser met de naam Opera.
Dan heb je nog de mac-computers met OS-X, waar Apple zijn eigen browser Safari bijlevert, en waar ook de vrije Firefox geïnstalleerd kan worden. Het overblijvende deel van de desktops dat draait op Linux of andere al dan niet vrije unix-varianten heeft meestal een Firefox aan boord, de browser van het Mozilla project dat via Netscape wortels heeft in het ontstaan van het world wide web zoals we het nu kennen.
En dan is er nog de door Google Android gedomineerde markt, waar natuurlijk ook hun eigen voorgeinstalleerde browser de kroon spant.

Wat kan je als bedrijf nog doen om er bovenuit te steken? Opera lanceert in zijn browser met versienummer Opera50 een anti-bitcoin mining controle.
In grote lijnen komt het erop neer dat de browser gaat beletten dat websites via het bezoeken van hun pagina’s stukjes software in je browser binnensmokkelen die ongemerkt alleen maar werkt aan het uitvoeren van berekeningen voor de website die je bezoekt. Dat kan met javascript, en er zijn al websites ontdekt die dat doen. Javascipt dient normaal om allerlei vlotte dingen te doen in je brower, maar het is een programmeertaal en ze kunnen in je computer ongeveer doen wat ze willen terwijl jij geduldig zit te wachten op het verschijnen van de inhoud van de website.
Eén van de dingen waar ze geld kunenn aan verdienen terwijl jij zit te wachten is het berekenen van cryptocurrency munten.
En dat is wat Opera met zijn nummer 50 probeert tegen te gaan.
Ze blokkeren het “minen” van Bitcoin, Litecoin, en Ethereum, zowat de drie belangrijkste digitale munten.

Bitcoin is zo gegeerd dat het waanzinnig veel waard is geworden. Dat maakt het voor kriminelen natuurlijk aantrekkelijk: een munt die vanzelf meer waard wordt, en die je kan verdienen met computerberekeningen. Liefst met computerberekeningen op iemand anders computer, zodat je bv de stroom die het kost niet zelf moet betalen. Zo ontstond malware die probeert binnen te geraken op computers en smartphones, en daar werkt voor de malwaremakers. Pech voor de besmette smartphone wiens batterij plots veel sneller leeg is. En hoewel de alarmerende berichten over de wereldwijd energieverslindende bitcoins Waarschijnlijk overdreven zijn, is de berekening ervan energie-verbruikend tot energieverspillend, al naargelang de invalshoek.

Nieuwe Jobs

Twee Italianen die een kledingslijn wilden opstarten, gingen op zoek naar een goede naam. Ze hadden “Barbato” kunnen kiezen als naam, achternaam van de twee broers. Of ze hadden hun voornamen Vincenzo en Giacomo kunnen combineren tot “Vingia”. Maar ze wilden iets dat meer zou aanspreken, en dat een zweem van stijl opriep. In hun brainstorm kwamen ze terecht bij de naam “Steve Jobs”. Even checken of Apple die geregistreerd had als merknaam. Nee dus? Ok, registreren en dan nog een bijpassend logo verzinnen. Het logo mocht aan Apple doen denken vonden ze. Ze namen een grote chocolade letter J en beten er opzij een hap uit. De punt erboven vervingen ze door een blaadje dat ze een beetje in de bovenkant van de j lieten komen, en klaar was kees.
Klaar was ook de klacht van Apple even later, en een rechtszaak werd aangespannen in Europa.

Misschien heeft nieuwe topman Tim Cook een deel van zijn 13 miljoen die hij in 2017 verdiende ook wel besteed aan het registreren van zijn naam hier en daar. Niet getreurd, hij heeft nog altijd zijn bijna 90 miljoen in aandelen erbij voor voorbije jaar.

In ieder geval, het resultaat van de rechtszaak duurde iets langer, en leverde het bewijs de de broers goed hadden nagedacht over hoever ze er de kantjes zouden aflopen. Hoewel de verwijzing naar Apple duidelijk is, kon de afgebeten j juridisch niet opgeëist worden door Apple. Het lijkt wel of ze hun chokoladeletter lieten chromeren want ondertussen is het logo van het modebedrijfje een zilverkleurige afgebeten j. En nu ze toch gelijk gekregen hebben doen ze er maar ineens een schep bovenop: ze kondigen aan ook electronische gadgets op de markt te gaan brengen onder hun originele naam.
Dat wilden ze immers eigenlijk al zo lang.

Wat ze waarschijnlijk nog liever willen is dat Apple een genereus bod doet op hun bedrijfje, zodat ze niet langer t-shirts met iemand anders naam erop moeten verkopen, maar dat ze er één met hun eigen naam kunnen laten maken.
Happy Copyright 2018!

Lisa gaat open source

Volgens macrumours wordt mogelijk de broncode van het besturingssysteem en bijhorende programma’s van de originele Apple Lisa computer vrijgegevens als open source. Al Kossow van het “computer history museum” in Californië kondigde aan dat hij de originele broncode heeft kunnen recupereren, en dat hij ze heeft omgezet naar unix bestanden.

De Lisa heeft vooral historische betekenis als voorloper van de Macintosh. Hij kwam uit in 1983, dus de kans dat iemand er nu nieuwe toepassingen voor begint te schrijven lijkt klein. Hij had een Motorolla processer 68000 (waar nadien versies als 68020 en 68030 gebruikt werden voor Macintosh) die liep aan 5MHz. Hij had een redelijk groot geheugen van 1Mb RAM, maar draaide dan ook een grafisch besturingssysteem, bestuurd met een muis. Bovendien had hij een echte harde schijf van maar liefst 5 Mb. Er werden er 100.000 van gebouwd, waarvan de eerste verkocht werden voor zo’n tienduizend dollar.

Cybersoldaten

Volgens Bloomberg Technology zou Vietnam tienduizend cybersoldaten inzetten om de propagandaoorlog op internet te voeren. Force 47 zou die afdeling heten. Facebook en Youtube mogen aktief zijn in Vietnam, maar krijgen heel wat vragen voor het verwijderen van videos en accounts, en zouden tot negentig procent van de aanvragen van de Vietnamese overheid voldoen. Vietnam heeft nogal wat aktiviteiten ontwikkeld op gebied van internet, meestal met negatieve percieptie in het westen. Vietnam heeft een jonge bevolking, en die

Is er een IT’er in de zaal?

Bedrijven klagen: er is enerzijds een tekort aan gespecialiseerde IT-mensen op gebied van beveiliging, en anderzijds een stijgende aantal inbraken op computersystemen, met stijgende schade en stijgende verzekeringspolissen. Bij computerinbraken – dikwijls op computers in the cloud in plaats van binnen de muren van het bedrijf – kwamen telkens gemakkelijk honderdduizenden tot miljoenen gegevens van klanten of gebruikers op de internet-straatstenen terecht.
Twintig procent van de Britse bedrijven zou in het voorbije jaar aangevallen zijn. Grotere bedrijven hebben meer dan dubbel zoveel kans om getroffen to worden dan kleine bedrijven. Ongeveer één vierde van de bedrijven probeert zich aktief te beveiligen. En de slachtoffers van een aanval wenden zich meestal tot externe IT-bedrijven om hun problemen op te lossen, wegens gebrek aan eigen kennis.

Een Brits instituut, bcs, “The Chartered Institute for IT”, ontwikkelde een “blueprint for Cyber Security in Health and Care”. Ze vrezen dat er een tekort gaat zijn aan gekwalificeerde IT’ers. Ze vinden dat er een integrale strategie moet komen over overheden en bedrijven heen, om ervoor te zorgen dat de openstaande betrekkingen opgevuld worden. Ze doen een warme oproep om meer inclusief te werken naar vrouwen, ethnische minderheden, en oudere werknemers. Ze verklaren dat ze zelf oorspronkelijk in het vijvertje van de universitaire computerwetenschappers. Dat kan nu niet meer, en de recrutering moet aangepast worden om ook minder vanzelfsprekende kandidaten binnen te halen voor wat ze wel kunnen, zonder ze uit te filteren op voorhand op wat ze niet kunnen, zoals bv minder goede communicatievaardigheden.

Misschien missen ze in UK dan wel kansen als ze mensen een paar jaar in de gevangenis steken en verbieden met computers om te gaan zoals iemand die computerinbraken gepleegd heeft, terwijl ze weten dat die het Asperger syndroom heeft. Misschien is dat een verlies van waardevolle capaciteiten. Misschien kunnen ze, rekening houdend met dat ziektebeeld, die misschien omscholen en inzetten in positieve aktiviteiten om ons juist te beschermen tegen computercriminelen, en hen zo de kans te bieden om de maatschappij terug te betalen voor geleden schade.

Vaarwel ifconfig, vaarwel netstat

Eén van de veelgebruikte linux commando’s om te kijken op welke manier er een netwerkverbinding gemaakt is, was “ifconfig”. Dat gaf aan op welke ethernetpoort de verbinding zit met wel IP-adres enz, en ook eventueel de draadloze verbinding werd er weergegeven met het gebruikte ip-adres, snelheid, en andere eigenschappen. Het voordeel van ifconfig was dat alles op een overzichtelijke manier met 1 commando zichtbaar werd.
Maar nu is het blijkbaar de bedoeling dat het commande “ip” ervan in de plaats komt. En zoals het dikwijls is, moet het voorzien worden van parameters, want alleen ip geeft in tegenstelling tot ifconfig geen enkel antwoord. vb: ip address geeft het overzicht van de ip adressen. Het ip commando laat ook toe verkeer te loggen en achteraf te bekijken.

Het netstat commando staat voor network statistics. Dat commando wordt nu vervangen door ’ss’, wat staat voor socket statistics en alle tcp verbindingen weergeeft. Ook hier zijn er heel wat combinaties met parameters mogelijk om nuttige of leesbare informatie te krijgen.
Een voorbeeld:
ss -t -a
(toont de verbindingen van binnen naar servers buiten)
ss -4 state listening
(toont de luisterende poorten)

Vaarwel plastic

Het Verenigd Koninkrijk gaat in 2018 een probleem tegemoet: een plastic-afvalberg. Tot nu toe exporteerden ze hun plastic naar China, waar het gesorteerd en vermalen werd en de korrels gebruikt werden als grondstof voor goedkope plastic produkten, als fotokadertjes. Maar China wil een stap vooruitzetten met zijn industrie, gaat zelf plastic maken van zuivere grondstof, en verbiedt voor een deel het invoeren buitenlands plastic-afval, zoals die van pet-flessen. En voor het wel toegelaten deel worden de zuiverheidseisen opgetrokken. Dat werd al duidelijk in de zomer, maar tot nu toe heeft de Britse overheid daar niets mee gedaan, en zitten ze binnenkort met een afvalberg. Meer dan de helft van hun plastic ging naar China. Ze hebben zelf geen verwerkingscapaciteit.

In de VS worden ze met hetzelfde probleem geconfronteerd, daar ging bijna één derde van hun recycleerbaar afval naar China. Maar daar mikken ze op een eigen verwerkingsindustrie, met de hulp van goedkoop gas van hun omstreden “fracking” methode. De prijs van plasticafval daalde er al zo hard dat er meer gestort wordt.
Het milieu lijkt de grote verliezer te gaan worden.
Op 22 februari 2017 ging in Wenen de dertiende internationale conferenctie over de recyclage en hergebruik van plastic door.
De Europese commissie publiceerde begin 2013 een rapport over plasticafval in het milieu, en organiseerde in september 2013 een converentie met 14 sprekers over de rol van plasticafval in een kringloopeconomie. Europa zou een platform kunnen zijn om het probleem grootschalig aan te pakken. Maar het VK is net uit Europa gestapt om aan de regeltjes te ontsnappen, en ook binnen Europa is er niet veel overtuigend beleid rond plastic waar te nemen*.

Ondertussen gaat de plastic-mallemolen verder, en worden er bv wereldwijd 1 miljoen plastic flesjes drank verkocht per minuut. Heel wat daarvan komt in zee terecht, en iedere 100 meter spoelen er meer dan 200 aan op de Britse stranden.

* ps: een citaat uit de “Consolidated version of Regulation No 10/2011: The consolidated version however is not legally binding”.