Trump Media
Zoals geweten is ook Trump een grote voorstander van open source. Hij zag het als de enige manier om Twitter en andere sociale media te verslaan, nadat zijn accounts wegens misbruik waren afgesloten. Hij startte rond 2022 Truth Social op, een eigen sociale mediaplatform met eigen apps. Hij gebruikte open source software om een visuele clone te maken van Twitter. Trump richtte de “Trump Media and Technology Group Corporation” op, om zijn Twitter clone te beheren, en er doken heel wat vragen op over de buitenlandse sporen van de afkomst van het geld ervoor (ondermeer richting China). Hij bracht dat bedrijf in maart naar de beurs. Dat was volgens hemzelf een groot succes, maar in 2023 bleek dat ze al bijna 32 miljoen verlies hadden opgestapeld.
Waar al dat geld goed voor was zal binnenkort blijken, want de groep kondigde nu aan dat ze ook tv-streaming gaan doen op hun platform. De aandeelhouders reageerden meteen enthoesiast en de aandelen zakten op slag 14 procent. Sinds de beursgang zijn ze in totaal nu al 67 procent gezakt volgens CNBC. Gelukkig heeft Trump zelf meer dan 60% van de aandelen, dus hij heeft de touwtjes nog stevig in handen.
Al bij al zijn er een paar opvallend tevreden gebruikers van het platform: het FBI en Biden…
Sideloading in de EU
In Europa is een alternatieve marktplaats voor de iPhone gestart. De site heet AltStore PAL, en ook de app heet zo. Het is een open source app die bedoeld is om software van onafhankelijke software-ontwikkelaars te verspreiden voor het iPhone platform. Het is een gedecentraliseerd systeem, dus de ontwikkelaars die hun software langs die weg willen verspreiden, moeten er zelf aan werken om hun apps bekend te maken. Dat kunnen ze via een eigen website, vanwaar ze dan naar de AltStore PAL kunnen door laten klikken voor installatie. De initiatiefnemer zegt dat het platform het best geschikt is voor kleine onafhankelijke apps, die geen kans maken in het ecosysteem van de App Store van Apple. AltStore PAL kost zelf geen geld voor de gebruikers. Maar Apple heeft ook nog altijd iets in de pap te brokken, want als je meer dan een miljoen gebruikers hebt in een jaar, moet per geïnstaleerde app een halve euro betaald worden aan Apple. Daardoor moet AltStore toch geld aanrekenen voor gebruik, maar ze houden het voorlopig laag, op iets meer dan een euro per jaar.
Binnen Europa kunnen gebruikers dus de software van AltStore afhalen van de AltStore website, en buiten de EU zijn geen alternatieve app winkels beschikbaar.
De website van AltStore.io heeft vandaag als titel: “Sideloading for Everyone”.
Het team achter AltStore bestaat uit twee onafhanlijke ontwikkelaars, die ondersteund worden door hun eigen community. Ze werken al tien jaar aan het idee. Ze maken hun software met de broncode op GitHub, en ze moeten het hebben van donaties. Ze gebruiken daarvoor ondermeer “Patreon”, een platform om rechtstreeks te donneren aan kunstenaars, coders, en andere scheppers.
altstore.io
github.com/altstoreio/AltStore
Een tab zijn geen spaties
Bij het maken van software worden doorlopend kleine problemen vastgesteld, en worden daar oplossing voor gemaakt, meestal “patch” genaamd. Toen Linus een patch tegenkwam om een tab-teken te vervangen door spaties omdat een tool dat anders niet verstond, werd het hem even te veel..
Wie zich niet laat afschrikken door ontwikkelversies van software, kan in de nieuwe Linux RC4 van versie 6.9 een soort “easter egg” vinden, of misschien eerder een koekoeksei.
Hij heeft een paar extra tabs verstopt in de geheugen-code van de Linux kernel. Op zich is een tab geen programmeercode die iets doet, het is gewoon lege ruimte om de tekst ordelijk voor te stellen, leesbaar te maken, om een onderverdeling aan te geven, structuur te creëren, wat sommigen ook doen met spaties aan het begin van een lijn.
Nu blijkt er een programmeertool te zijn die door Linux programmeurs gebruikt wordt, die niet goed omkan met een tab-teken.
“Die verwarring tussen tabs en spaties, het is spijtig genoeg een traditioneel unix probleem”, schrijft Linus Torvalds op 12-04-2024 in zijn git-bijdrage op git.kernel.org, “en de ‘make’ tool is berucht voor zijn tekortkomingen op dat gebied. Maar nee, dat betekent niet dat dat dan ok is.”
“Dus ik zou wat meer random tab-tekens kunnen toevoegen in onze Kconfig bestanden, maar ik wil het niet erger maken dan noodzakelijk. Maar als we meer van dat soort stomme tools tegenkomen, zou het wel eens nodig kunnen zijn.”
Het gaat dus eerder over configuratie bestanden, die gebruikt worden bij het compileren van de broncode tot de eigenlijke uitvoerbare systeemprogramma’s.
Door zelf wat spaties in de broncode te zetten wil Linus Torvalds de makers van de tools aansporen om de tekortkomingen aan te pakken. “Als je de tab-tekens niet kan verwerken in je tool, ben je niet de geschikte tool voor de Linux kern”, vindt hij.
https://lwn.net/Articles/969790/
Paaseieren in chips
Je zou misschien geen “easter eggs” verwachten in computer chips, maar toch is dat een plek waar zelfverklaarde computerarcheologen ze vinden en documenteren.
Computerchips worden gemaakt met een grafisch procede, etsen, en dat laat enige spielereien toe, vonden de vroege ontwerpers van die chips. Ze staken een kleine grappige tekening mee in de ets-procedure, die geen invloed had op de werking van de chip. Het waren absolute totale inside jokes, als een soort tag van de “kunstenaar” die de chips ontwierp. Maar in tegenstelling tot graffiti op publieke plaatsen, bleef deze alternatieve kunstvorm on-ontdekt. De chips worden immers meestal ingekleed in een jasje, ze krijgen een behuizing rond de electronische banen, en daardoor waren de tekeningen voor altijd verborgen. Hoewel ze rondgedragen werden over heel de wereld, want het waren bv ingenieurs van Qualcomm die zo’n grapjes uithaalden, en die leveren chips aan de laptop en gsm-fabrikanten. Vermoedelijk dateert die chip-art uit de periode van het einde van het vorig milenium, tot 2000 zeg maar, de periode dat het chipontwerp nog handmatig gebeurde.
Een bedrijfje dat zich bezig hield met fotografie van microscopisch kleine voorwerpen, ontdekte de “chip-art”, toen ze de binnenkant van een computerchip wilden fotograferen.
Ze ontdekten afbeeldingen van een tiental tot een paar honderd micron groot, als een stofdeeltje. Ze komen voor op stukjes opppervlak waar geen nuttige banen lopen, een beetje zoals in de stukjes gras tussen de lussen van een klaverbladpatroon van een snelweg-kruispunt.
Hopelijk krijgen de fabrikanten van die chips geen copyright claims meer, want soms werden bestaande figuurtjes opgenomen, als mickey mouse, een ghostbuster figuurtje, of de stripfiguur Waldo.
Afpersing loopt uit de hand
Het bedrijf “Change Healthcare” werd in februati aanvevallen en kreeg een “ransomware attack” te verwerken.
De aanvallers geraakten binnen, maakten alle gegevens onleesbaar, en eisten losgeld om de gegevens terug leesbaar te maken.
Naar verluid zou er 22 miljoen dollar betaald zijn als losgeld aan de aanvallers.
Maar naast het betalen van dat losgeld, rijzen de kosten van het herstel uit de pan. Momenteel zou dat al meer dan achthonderd miljoen dollar gekost hebben, en het is nog niet gedaan. Een miljard kosten is dus te voorzien, blijkt uit de resultaten die het bedrijf publiceerde. Ze gaan er van uit dat de kost nog tot 1,6 miljard kan oplopen dit jaar.
De aanval legde een groot stuk van de zorgsector plat, inclusier apotheken en ziekenhuizen.
Een bijkomend probleem is dat de criminelen die de aanval uitvoerden ook onderling elkaar afgeript hebben, en een kliek verdween met het losgeld, terwijl andere bendeleden in de kou bleven staan. Die willen nu ook nog eens losgeld. Dat is natuurlijk het probleem bij losgeld onderhandelingen met criminelen; ze zijn per definitie crimineel, dus ook als je betaald hebt, heb je geen garanties.
Dus nu treedt er een tweede dilemma op voor Change Healthcare: nog eens betalen of niet?
Of is het eigenlijk dezelfde groep die zich nu anders uitgeeft, en die probeert nog eens langs de kassa te passeren?
Dan is het natuurlijk duidelijk dat je best niet betaalt, nooit. Er kunen altijd kopies van de data doorgegeven of verkocht worden, en eens je bekend staat als “betaler”, ben je nog meer de klos. De eerste betaling heeft niets opgelost, integendeel.
Operatie nieuwsgierigheid
Tien jaar geleden realiseerde Amazon zich dat ze niet het enige e-commerce bedrijf waren. Hun groei remde af: sinds 2010 was hun marktaandeel ieder jaar ongeveer 3 procent gegroeid, maar in 2014 stockte dat plots op 1 procent, en hun winst zakte naar het laagste niveau in sinds 2000. Tijd om eens rond te kijken, hoe deden hun concurrenten het? Maar oppervlakkig naar de resultaten kijken vonden ze niet genoeg bij Amazon, ze wilden van binnenuit zien hoe hun concurrenten het deden, en zo ontstond “Project Curiosity”. Het was de bedoeling inzicht te krijgen in de zakelijke praktijjken van de concurrenten, hun prijsvoering, hun logistieke operaties enz.
En dus richtten ze een apart bedrijfje op dat klant zou worden bij de concurrenten, om zo inzicht te krijgen in de werkwijze en de prijzen van de andere e-commerce bedrijven. Ze noemden het bedrijf Big River, het kreeg een website, slogans en het verkocht allerlei goederen als schoenen, tuinmeubels, kleren, enz. Ze verkopen die goederen via de concurrenten: eBay, Shopify, Walmart, en ter vergelijking ook op Amazon. Ze richten zich niet alleen op de Amerikaanse markt, maar ook op het buitenland, en vergelijken ook de betaalsystemen over die verschillende kanalen. Ze zijn goede klant bij de e-commerce bedrijven, en ze gaan braaf naar alle conferenties van die bedrijven om er ideeën op te doen. Vanzelfsprekend hebben de Big River werknemers behalve hun Amazon adres ook nog een Big River e-mail adres, dat ze in die omstandigheden gebruiken. Om zich niet te verraden bij een vergissing in de mail, en om de resultaten van hun inlichtingenwerk niet te laten ontsnappen, werden de rapporten naar Amazon enkel afgedrukt en genummerd, en zo afgeleverd bij het bestuur van Amazon. Het verhaal lekte nu uit via de Wall Street Journal.
(bron v d cijfers: www.vox.com/2017/5/15)
compiled by BCP v.0.6.6