WebGang/CityGang

Lekkende apps

OnePlus kwam al eens aan bod voor de gegevens die door hun toestellen werden verzameld en naar China gestuurd. Nu blijkt er een tweede ontdekking te zijn van zo’n gedrag, via een andere app.

Elliot Anderson twitterde erover ongeveer als volgt: “de clipboard app van OnePlus bevat een eigenaadig bestand met de naam “badword.txt”. Daarin zitten een aantal aansprekingen van titels als Voorzitter, Ondervoorzitter, Afdelingshoofd, Generaal”. Verder nog termen als “Privé bericht”, “verzendadres”, “adres”, “e-mail” enz. Het clipboard is de plaats waar gegevens tijdelijk bewaard worden als je een knip en plak bewerking doet, dus data kopieert van de ene toepassing naar de andere of de ene schermplaats naar de andere.
Als je zijn verdere tweets volgt, kom je tot de conclusie dat bepaalde clipboard text van Chinese gebruikers naar de TeddyMobile servers gestuurd worden voor interpretatie. TeddyMobile is een Chinees bedrijf dat samenwerkt met fabrikanten van smartphones.
Elliot Anderson is de stichter van fsociety en Frans onderzoeker naar veiligheid van mobiele telefoonsystemen. Hij ontmaskert bv apps die enkel als doel hebben om in Android advertenties op je toestel te krijgen, meestal vermomd als een app van een bekende dienst of bekend bedrijf, zoals een valse whatsapp app. Hij gaat soms apps uiteenpluizen (reverse engineering) om hun werking helemaal te kunnen onderzoeken.

Een ander voorbeeld van ongewenste data die weglekt via een app is de fitness app gegevens verzamelt over het trainingsprogramma van gebruikers, en daarbij ook locatiegegevens opslaat. Met al die locatiegegevens werd een kaart samengesteld, waarop punten gebruikt werden om de sportievelingen anoniem weer te geven.
Maar hoewel de individuele gebruikers misschien niet kunnen geïdentificeerd worden met die kaart, zijn er wel interessante concentraties op te zien. In sommige gevallen verraden die bv de locatie van buitenlandse kazernes van bepaalde Amerikaanse eenheden in gebieden waar weinig andere gebruikers van de app aktief zijn.

Monopolies opsplitsen

Een van de maatregelen om een monopolie te doorbreken als het door de staat te groot beoordeeld wordt, is het bedrijf op te splitsen. In de VS is er het bekende voorbeeld van de telefoonmaatschappij Bell, dat leidde tot het opsplitsen in zogenaamde “baby bells”. Een professor van New York University vindt dat bedrijven als Amazon, Apple, Facebook en Google nu te groot en te machtig zijn geworden, en dat de remedy is ze op te doen splitsen.
Hij denkt dat de macht van die bedrijven wereldwijd zo groot is dat ze misschien net na China en de VS komen.
Hij wijst erop dat ze mee verantwoordelijk zijn voor de verspreiding van Fake News, dat ze het oorspronkelijk staalhard ontkenden, daarna schoorvoetend toegaven dat er miljoenen mensen bereikt werden, en ondertussen is het duidelijk dat er honderden miljoenen mensen bereikt werden.
Amazon is zo groot geworden dat overheden door het slijk kruipen met interessante voorwaarden en kortingen om een hoofdkwartier binnen te halen. Het is daar zo erg dat ongerust burgers al tegenwind beginnen te geven, en poneren dat ze ook wel hun verlanglijstje voor Amazon hebben.
Google controleert zo’n 90 procent van de zoekverrichtingen en heeft immense macht op reklamegebied.
Facebook is zo sterk in de apps op mobiele toestellen die een doorlopende stroom data verstrekken, en andere bedrijven weet buiten te houden of over te nemen.
We zijn op een punt gekomen dat al die bedrijven een hindernis vormen voor de ontwikkeling van creatieve nieuwe bedrijven.
Hij wijst er ook op dat bv een krant in handen komt van een van de grootste monopoliebedrijven in de VS, en dat misschien geen goede ontwikkeling is.
Hij wijst naar de verslavende eigenschappen van sociale media, en dat die misschien aangepakt moeten worden met een verbod voor minderjarigen.

Het is een interessante visie van een man die een groot fan was van de technologiebedrijven en voor enkele van die bedrijven gewerkt heeft.

Een andere stem, zelfs van binnen de sektor, vindt dat Facebook zou moeten bekeken worden als een tabaksfabrikant. Zelf is hij baas van SalesForce, ook een groot technologiebedrijf. Maar hij vindt het normaal dat de maatschappij controle uitoefent en regels oplegt, ook aan technologiebedrijven; “we zijn niet beter dan een ander, vergelijk bv met de financiële sektor, voedselindustrie, enz. De overheid moet haar verantwoordelijkheid nemen.

Vergeten satelliet

Scot Tilley, een amateur-astronoom die op zoek was naar Zuma, vond een andere satelliet, en niet Zuma, de verloren gegane militaire satelliet van het Amerikaanse defensie.
Bij de lancering van Zuma, begin januari, ging er iets fout. De Zuma werd op een Falcon 9 raket van prive-onderneming SpaceX gemonteerd voor lancering in Florida. Het was een geheime missie, dus er werd zo goed als niet over gecommuniceerd. De lancering had plaatsgevonden en pas nadien kwamen de geruchten dat de satelliet verloren was gegaan, terwijl de lancering oorspronkelijk gelukt leek. Het ministerie van defensie gaf geen commentaar op de vraag of de geheime Zoma missie geslaagd of mislukt was. En SpaceX deelde enkel mee dat de lancering fase 1 en fase 2 normaal verlopen zijn, maar gaf geen details over het geheel van de lancering of het bereikte doel. Er blijft dus vooral veel ruimte voor speculatie, en uit de aangewakkerde nieuwsgierigheid gaan amateur astronomen dan zelf op zoek naar antwoorden. Een eerste vraag daarbij is: is de Zuma tijdens de lancering verloren gegaan, en opgebrand in de dampkring, of hangt hij ergens daarboven rond te draaien?
Hij zette apparatuur in om de zogenaamde “high orbit” te scannen. Hij onderzocht de data van 20 januari, en vond hij iets helemaal anders. Met behulp van een tool om satellieten te identificeren ontdekt hij dat het opgevangen signaal waarschijnlijk van “IMAGE” is, een satelliet van de NASA die diende om de magnetosfeer te onderzoeken. Hij werd gelanceerd in 2000, en in 2005 verloor NASA onverwacht het contact, mogelijk door één of andere contstructie of berekeningsfout.
Het Goddart centre van de NASA bevestigde nu dat het inderdaad IMAGE zou kunnen zijn. Er was ooit, rond 2007, een kans om IMAGE te herstarten, maar die poging bleek mislukt en nadien gaf NASA het op en hoorde niets meer van IMAGE.
Nu is de vraag of de hardware en energievoorziening van de satelliet nog werken. Indien wel, kan opnieuw geprobeerd worden om contact te maken en of hij nog bestuurd kan worden.
Maar ze moeten eerst op zoek naar de juiste apparatuur en programma’s om te proberen of ze kunnen communiceren met de teruggevonden satelliet die gebouwd werd in het vorige millennium.

Misschien kan FreeDOS nog van pas komen…

De spannende zoektocht kan je volge op o.m.

https://skyriddles.wordpress.com/2018/01/21/nasas-long-dead-image-satellite-is-alive/